ANNEM


ANNEM

Ne zaman görsem,dertli bir kadın,
Acıyla kıvranıp,yanarım ANNEM.
Düşürmem,dilimdedir hep adın.
Seni tesbih gibi,anarım ANNEM.

Koltuklar döşemedin,evinde bir hasır.
Hep çalıştın,gitmedi elinden nasır.
Yaşasam,yıllar değil,koca bir asır.
Ta yürekten sana,yanarım ANNEM.

Sabırla taşıyıp,doğurdun beni.
Sevgiyle,saygıyla, yoğurdun beni.
Yavrum,canım diye,çağırdın beni.
Yokluğuna şimdi,yanarım ANNEM.

Her yavrum dedikçe,gönül sazından.
Bir yavrum daha,çıkardı ağzından.
Usanıp bıkmadın,yavrunun nazından.
Mahşerde bile seni,tanırım ANNEM.

Tüm anneler gibi,sen de kutsalsın.
Daha dün gerçektin,bugün masalsın.
Yüreğimde sevgi,dilimde duasın.
Sana her gün Fatiha,okurum ANNEM.

Mustafa EROL











mustafa erol

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com