DOSTUM
İçimi ısıtan birşeydi bu...
Ne aşka benziyordu ne de aileye...
İsmini koyamamamıştım.
İsmini arar olmuştum.
Her başım sıkıştığımda,
Yada her mutlu olduğumda
Senin yanında alıyordum soluğu...
Ne olursa olsun usanmadan bıkmadan dinliyordun beni.
Tabi bende seni...
Ve artık senin ismini buldum
Sen benim DOSTUMDUN
Şimdi daha iyi anlıyorum ve
Değerini daha iyi biliyorum
Dostum seni çok seviyorum!
damla erbudak

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com