Uyandırma ne olur!
Sevgili çıkar gider, sevgi kalır yerinde!
Koparılsa da çiçek, kökleri çok derinde!
Kurtulmak zordur ondan; en savunmasız anda
Çıkar gelir yeniden ansızın bir rüyada!

Hiç yaşanmamış olur gönül kıran kavgalar..
Dağlayan acı sözler.. bağlayan ayrılıklar!
Unutulur da birden, sanki hiç düşünmeden
Hiç bir şeyi görmeden, birleşir iki beden!.

Tıpkı ilk günkü gibi.. ateş gibi.. kor gibi!.
Yeni başlıyor gibi o büyülü buluşma!
Birbirinde erime.. ikiden bir oluşma!

Nedense hain felek fazla görür de bunu,
Tam doruk noktasına erişirken kavuşma,
Açıverir âniden âşığın uykusunu!

Fuat Eriçok

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com