VUSLATA DOĞRU
Tâ ötelerden gelir bir virane gemi
Basmış bağrına merdi namerdi
İlerliyordu onca tuğyana tufana rağmen
Sonsuz bir saadet sarıyordu ihtiyar bedenini her dem
Yıldırmıyordu onu fırtınalar kayalıklar

Ne yakın tepelere düşen yıldırımlar

Ne de ufku saran zifiri karanlıklar

Varmak istiyordu menzile bir an önce

Şaşırdı bütün tayfalar bir an için gülünce

Ömrünce vuslatı hayal etmişti

Kasırgalar yıldırımlar onun için bir hiçti

İlerliyordu pervasızca yüreğindeki aşka doğru

Yüreğinden semaya gizli bir dua uçtu

Ya Rab sana geliyorum sana getiriyorum ahalimi

Asla korku bürümesin bu ihtiyar yaşlı gözlerimi

Ya Rab hepsi geçti bu son fırtına

Ne olur eriştir beni eriştir vuslata

Ve kabaran azgın dalgaları yararak ilerliyor

Üzerine yağan mermileri göğsünde patlatıyor

Naralar patlatıyor gökleri çatlatırcasına

Yine de ilerliyor Halidleri Fatihleri kıskandırırcasına

Vuslata ramak kala düştü ecel yıldırımı güverteye

Savruldu bütün tayfalar canlı cansız her bir yere

Paramparça oldu ihtiyar geminin bedeni

Sükuta erdi ilahi aşkla dolu yüreği

Sahilde bir parça kağıt buldu kuzgunlar

Üzerindekini görünce apışıp kaldılar

Ya Rab bu son yolculuğum ne olur bana yardım et

Ya vuslat ya şahadet ikisinden birini nasip et

Hiçbir şeyim yok işte yüreğim işte ahalim

Sana kavuşmak yeryüzünde tek ama tek emelim...





Nisan 2001

Zafer ÖPÖZ

zafer öpöz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com