sensizliğe dair
Aslında en çok gülüşümü özledim
gülüşünü gördüğümde yüzümde,
ve çocukça utangaçlığımı,
avuçlarına aldığında ellerimi;
korkularımı özledim sensizliğe dair.
umutlarımı en çok...
seninle giden gün batımı ardından.
aslında en çok dönüşünü özledim;
zamansız ayrılıklardan
bir mendil sallarken geçmişe;
gelişini özledim yaşanmış yıllardan
Efira KONUKCU

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com