Acılar ve yoklukların ülkesinde doğdun
GİDİYORUM

Acılar ve yoklukların ülkesinde doğdun
Bir bombardıman sabahı yıkık bir hastanede
Özgürlüğün kurşunlanmıştı ana rahmine düştüğün gün
Bir diktatörün iki dudağı arasındaydı ömrün
Tüm zorluklara direnerek on iki yaşını gördün
Bir umut doğdu yaşama dair
Uzaklardan gelip diktatörün elinden kurtaracağız sizi dediler
Demokrasi dediler
İnsan hakları, özgürlük dediler
Ülkemizi ele geçirdiler
Sonra cezaevlerinde işkenceler
Gözleri bağlı insanları parçalayan köpekler
Kutsal olmalıydı bütün ibadet yerleri
Kilise, havra, cami
Kanlı bir baskına maruz kalan camiler
Kana boyandı mihrap ve minber
Ağabeyin dayanamadı direnişçilere katıldı
İşgalciler gecenin bir yarısı bastılar evimizi
Ayrı ayrı odalara aldılar anneni ve bizi
Ne olduğunu anlamadan kafama gelen dipçik darbeleri
Bayılmışım, uyandığımda annen ağlıyordu
O günden sonra bakamadı yüzüme
Bir gün attı kendini kurşunların önüne
Kanlar içinde yığıldı yere
Bıraktı seni bana
Önce Allaha emanetsin sonra halana
Gidiyorum, beni düşünme
Etopyada açlıktan ölen çocukları düşün
Filistinde babasının kucağında kurşunlara hedef olan çocuğu düşün
Uganda da Kamboçya da silahların altında ezilen çocukları düşün
Dini dili ırkı ne olursa olsun
Ağlayan anneleri düşün
Beni düşünme geleceğim bir gün



OCAK 2006
ALİ TAŞMAZ

Ali Taşmaz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com