UNUTMAK EN BÜYÜK YALANDIR
UNUTMAK EN BÜYÜK YALANDIR

Unutmak en büyük yalandır
Unutamazsın?
Kendini kandırmakla geçer ömrün
Yeniden sevebileceğini düşünürsün
Seversin ancak,
Kokusu yabancıdır saçların
Yabancıdır gözlerinin tonu
Hiçbir şeyi benzemez ona
Onu aramakla geçer günlerin
Bulamazsın
Unutamazsın?

Hele bir evleneyim unuturum dersin
Oturursum nikah masasına
O gelir aklına
Niye o yok yanımda
Doğrumu yapıyorum acaba
İmza atarken elin ve evet derken dilin
Ne kadar isyan eder için
İş işten geçmiştir geri dönemezsin
çocuğum olsun unuturum dersin
Olur, alırsın kucağına
Yine o gelir aklına
Niye annesi o değil dersin
İsmini kurarken ne kadar savaşırsın kendinle
Onun ismini versem mi diye
Sonra ikincisi olur, derken üçüncüsü
Bakarsın onlarda evlenmiş torunların olmuş
Giden günleri geri getiremezsin
Unutamazsın?


Ümidini kesmişsindir artık
Beklemeye koyulursun ölümü
Öldüğün zaman unutacağını sanırsın
Azrail başucuna gelir
Akacağını zannedersin hayatın
Film şeridi gibi gözlerinin önünden
Fakat sadece o akar gözlerinden
Bakışı, gülüşü, sıcaklığı, sesi
Onunla verirsin son nefesini
Kabirde bile rahat vermez hayali
Cesedin onu düşünerek çürür
Etin erir kemiklerin düşünür
Derken kıyamet kopar
İnsanlar mahşer yerine yürür
O korkunç kalabalık içinde
Evladından bile kaçarken anne
Sen onu ararsın
Cennet ve cehennem dolmadan önce
Son defa göreyim ümidiyle
Unutmak en büyük yalandır
Unutamazsın?

26 NİSAN 2004
ALİ TAŞMAZ

Ali Taşmaz

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com