hayat bir akşam güneşi
Çok soğuktu hava
Herkes sobasının sıcaklığında
camdan karı seyrederken
Ben ise bekliyordum
sonsuz bir bekleyişti belkide bu
öyle heybetli yağıyordu ki
her tarafım donuyordu
yırtık kunduramın içindeki
ayaklarımı hissedemiyordum
herkes o elektrik direğinin
yanında birini beklediğimi
zannediyordu
Ama benim yaslanacağım ve
sığınacağım tek yerdi oraydı
Bir ezan sesi geliyorduki
uzaktan
öylesine içten öylesine güzel
öylesine derin
beni alıp götürüyordu bu
diyardan
hiç bitmesin istiyordum o ses
Çünkü benim içimi sadece
O ISITIYORDU
A.A.Mustafa Akbaş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com