ÖLÜMSÜZ AŞK
Biz neyiz biz birbirimiziniz
Ölüm ölsede biz birbirimize kalsak
Hiç ayrılmasak hiç aglamasak
Her zaman birbirimize taparcasına baksak
Gülsek gözlerimizden yaşları akıtmasak sevsek ayrılmasak
Aramızı bozanlardan kurtulsak
Artık bu aşk uzamasa ölüme bakmasak
Ölüm ölsede bz ayrılmasak
Sesinin sıcaklıgı varya
Yagmur damlalarının sovuklugundan daha sıcak
Yüzünün güzelliği varya
Onuda kalbinin atışlarıyla anlatsak
Ben uzaklardayım uzaktayım dedim ya
Sende bana bir soru sordun aglaya aglaya
Ne kadar uzaktasın diye bana
Cevabım bu olmuştu haykıra haykıra
Sana kalbinin yakınlıgı kadar uzaktayım dedim ya
Yaşam yaşasa sevenler hiç ayrılmasa
Biz neyiz biz seven miyiz biz ayrılan mıyız
Biz sever miyiz biz kavuşan mıyız
Senin için daha ne yapayım veya
Sen benim için ne yaparsın yada
Biz birbirimiz için ne yapabiliriz
Aglama ne olursun aglama
Hı bu arada aglamak nasıl bir duygu acaba
Umarım şimdi beni anlıyorsundur aglaya aglaya
Çünkü ben senin için çok göz yaşı döktüm haykıra haykıra
Gözlerimin karşısında bir ayna varya
O ayna benim ilişkimi kesti dış dünyayla
Çünkü her zaman seni görüyordum o aynada
Kuşları göremiyordum ama kuşların cıvıltı seslerini duyabiliyordum
Tomurcuk çiçeklerin rengarenk görsel güzelliğini göremiyordum
Ama tomurcukların kokusunu hissedebiliyordum
El ele dolaşan aşıkları göremiyordum ama onların hep var olduklarını
Ve hep var olacaklarını biliyorum
İnşallah hiç kırılmaz gözlerimin karşısındaki ayna
Ben razıyım göremesemde seni gerçek hayatta
İyiki gözüm açık gitmişim obür dünyaya
Buda bana yeter seni karşımdaki aynada görüyorum ya
Ne bilim işte bir şiir bir sen
Sende beni benim seni sevdiğim gibi sevsen veya sevebilsen
Biz neyiz biz ölümün ölmesini bekleyen
İki seveniz
Bana aynaya bak dedin ya
Zaten her zaman bakıyorum aynaya
Birde gözüm açık gitmişim obür dünyaya
Her zaman seni görüyorum o aynada gözlerimin karşısında
Biz neyiz biz sevdiğimizin sesini uzaklardan sıcak bir şekilde duyabileniz
Biz neyiz biz sevdiğimize değer vereniz
Beni en zayıf yerimden vurdun ya
Dün gece seni hissettim mezarımda
Çürümüş kemiklerimi sızlattın
Gülüşlerinle alaylarınla arkamdan konuşmalarınla
Her zaman seni anlattım
Yanımdaki mezarlarda yatan komşu arkadaşlara
Komşularımın mezarı başıma geldiler
Üstlerindeki topraga çiçekler ektiler suladılar
Birde komşularımla dertleştiler konuştular
Ben ise komşu mezardaki arkadaşlarımı
Kıskandım agladım sevdiklerinede dualar yagdırdım
Aynı andada sanna olan ölümsüz aşkımı anlattım
Arkadaşlar ve sizlerin gücüyle
Topragın içinde nefes alan milyonlarcasına
Yeni dörtlükler yarattım tüm ölümsüz aşıklara
Üşürken yüreğimiz güneşi arar olur sevgimiz
Sulanırken gözlerimiz gülüşleri arar olur sesimiz
Kara bulutlar üstümüzden gidecek
Kalbimizdeki mıknatıs birbirimizi besliyecek
Okyanus misali bir melek bizi izliyecek
Ölümsüz aşk bu noktadan sonrada devam edecek
Ben neyim yaşamın yaşamasını istiyen ve ölümün ölmesini bekleyen biriyim
Ben neyim aşkım için ölen bir şairim ve ölü oldugum halde sevdiğimi
Karşımdaki aynada görebilenim
cüneyt eşberk
CÜNEYT EŞBERK
Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com