BİR KÖY ÖĞRTMENİNİN HAYATI
Yine akşam üstü çıktım okuldan,
Yaktım sigaramı etrafta duman,
Eve doğru gidiyorum, girerken kapıdan.
Sarılır ayaklarıma Monoş acıkmış sabahtan.
İçeri giriyorum soğuk mu çok soğuk,
Öksürtüyor tezek tozu boğuk,boğuk
Susuzluktan kir üzerimde kalın bir kabuk.
Olmuşum sanki başka dünyadan mahluk.
Açarım yarı bozuk radyoyu hışırdamaya başlar,
Buzlu su ile yıkadığım bulaşık o hışırtının sesini karşılar.
Tezek sobasında fokurdayan nohut,yağım tuzum nerede diye söylenmeye başlar.
Uyku çöken gözlere o soğuk yatak gel dercesine göz kırpar.
İşte bu benim hayatım köy öğretmeninin hayatı.
Sabaha erken kalkar giyerim gömleği takarım kravatı.
Elimde kırık çekiç ağzımda aşınmış çivi başlatırım tamiratı.
Başımda çoktan toplanmaya başlamış sevimli yavrularım.


Sahip PAKSOY
Nisan 1991
Kars/Digor/Hisarönü


sahip paksoy

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com