ÇIZIYORUM SENI
ÇİZİYORUM SENİ

Oturdum bir masaya,
üstünde buğulu,
mis kokulu,
bir yemen kahvesi,
cigaramın dumanında resmin,
elim ısmarlamalı kalem,
seni çiziyorum,
cigara kagıdına,
dışarda yagmur damlaları,
kaldırımlarda insan koşuşturmaları,
kuşlar yalar pençereleri,
önce çatık kaşların,
sonra gülümsemeyen hayal dudakların,
sesini duyarım yagmur sesinde,
çatık kaşlarını gülüşünle eritir,
saçları sarışın,
dişleri pamuk beyazı,
boyun selvi,
gözleri ela,
seni düşlerimde,
yanaklarını al al,
burnun kulaklara ırak,
kara saçların aklarla,
güzel yüzünü kırışıklardan aklarım,
saniyede yılları akıtarak,
sen ve ben gibi,
bittikçe biten cigaram elim de ateşlenir,
elim titrer, ama çizdiklerime,
güzellikler ekler,
icara verilmiş zamanım,
yarenlerdeki,
ne kadar özlemlerim,
karanlık olmadan,
aydınlık gelecegimi çiziyorum,
tamammı.


ibrahim özdemir

İbrahim özdemir

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com