VARLIĞIN SIRRINA ERİLMEDİ Kİ


VARLIĞIN SIRRINA ERİLMEDİ Kİ


İlkel Komünalden geldik bu güne
Çağların karnı hiç yarılmadı ki
Kötülük çözülmez kördüğüm oldu
İnsan birliğine varılmadı ki

Evvel yurtsuz idik konar göçerdik
Kara yel içinde gülü seçerdik
Bazen yağmur eker dolu biçerdik
Doğayla barışık durulmadı ki

Ne kaderdir varlık nede yazgı
Düşmedi dillerden sızılı ezgi
Haki katı sırra varmadı sezgi
Meydana er postu serilmedi ki

Ne fark edersarı beyaz ve kara
İnsanı hak bilip duralım dara
Asırlardır kanar Halklarda yara
Sarmaya dotca el verilmedi ki

Madem ki biz halkız bu ayrım ne ki
Her yerde aynı sömüren yanki
Göz yaşının rengi ayrımı sanki
Yıllardır kanadı durulmadı ki

Bedrettin hak için post?a oturmuş
Kötü nefsi bir bir nara yatırmış
Barışı sevgiyi bize getirmiş
Varlığın sırrına erilmedi ki

Derler incinsende incitme canı
Boşyere akıtma damarda kanı
Değilmi ki Dünya alemin malı
Doğruluk yüküyle girilmedi ki

Dede Sultan yapmış halka çağrıyı
Kardeş sofrasında bulmuş doğruyu
Meclise koymamış kötü eğriyi
Kanayan yaralar sarılmadı ki..

Hürriyet değilmi menzile varış
Savaşmadan olmaz inanki barış
Kavgaya girmeden boşa yakarış
Tutsaklık zinciri kırılmadı ki

Sömürülen İnsan yedi kafayı
Üretir süremez bir gün sefayı
Eğile büküle çekmiş cefayı
Ezenlerle hesap görülmdi ki

Her şey bozuk kendi içinde başka
Can olmaz ise canan gelirmi aşka
Koskoca bir ömrü doldurduk teşte
İnsan hamuru çiğ karılmadı ki

Hoşgörü barışla düştü bir gama
Dünya kalmış yanki puşt bir yam yama
Kötülük öldükçe dirilmiş amma
İyilik bir türlü dirilmedi ki

Herzaman koydular işçiyi yaya
Üreten kim söyle giden kim aya
vurguni sanmayın küstü dünyaya
O halkına bir gün darılmadı ki...

abdullah oral

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com