Armağan
Zor olsada tutunmak hayata
Değer her sabah göreceğin sonsuz maviliğe.
Çekilmez olsada bitmez zorluklar
Değer gece parlayan yıldızlara.
Yaşamak dolu dolu
Sadece kendin için,
Sadece kendini en çok severek
Çok bencilce olsada
İyi gelir bazen insana.
Kimseyi düşünmeden yaşamaya
İhtiyacı var bu beynin,
Bu ruhun arasıra.
Çok zor olsada
Her gün aynı şeyleri yapmak,
Aynılarını giyip,
Aynı yere gitmek.
Bulamamak farklı şeyler
Değer aldığın her nefese,
Çokta sıkıldıysan bu aynılıktan,
Değer bu mis kokulu denize,
Yemyeşil ağaçlara.
Zor olsada acılar,
Yıldırsada bazen,
Tutamasan kendine verdiğin sözleri bile
Yinede değer yaşamak
Bütün bunları bile bile.
Değer bu eşsiz kuş cıvıltılarına,
Baharda açan pembe goncalara,
Temmuz ortasındaki yaz yağmuruna.
Değer hayat bütün bunlara.
Acılar,üzüntüler,sıkıntılar
Geçer en sonunda.
Ama bak her baharda
Açar çiçekler
Hiç bıkmadan,hiç usanmadan.
Her yaz yağar yağmurlar
Hiç tükenmeden,hiç sıkılmadan.
Sende sıkılma hayatından
Çünkü bu hayat
Sana verilmiş en büyük ARMAĞAN...

21.03.2006

Özcem Üçer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com