Matemin Kalacak
Sakın sorma sebebini,yalnızlığın
Belki de sebebi sensin,suskunluğun
Bir dağın yamacında savrulan bedenim
Karanlığında matemini özler hasretim

Yanlış olan bizler miydik,
Yoksa bizi yanlış a iten sebepler miydi?
Hala özlüyorum o harcanmış günleri
Bekliyorum üşenmeden her gece seni

Sanki geri gelecek o mutlu günler
Bir gün bitecek gibi hasretler
Sonsuzluğun karanlığında özlerken seni
Sensizliğin mahzeninde bekliyorum seni

Maviliklerde savrulur bu harcanmış beden
Sensizliği bekler çaresiz her dem
Bir gün mutlak bitecektir bu özlem
Bana sadece senin matemin kalacak.

Durkaya ipşir

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com