Melankoli
Bir yağmur damlası gibi
Akar gider gözyaşlarım
Yeni bir sayfa açarak
Yeni Ufuklara bakarım.

Ardımda hala anımsayamadığım insanlar
İki muhabbetini aldığım insancıklar
Kimi çoktan unutmuş kimi konuşmaz olmuş
Eski dostlar bulunmazlar.

Unutulan geçmişi aramalı insan
Güzel dostlukları hemen bırakmamalı
Bügünün ardından geçmişi bırakmamalı
Kurşunlardayım artık ölmek istiyorum.

Kendi içimde verdiğim savaş
Derinliklerimde hissediyorum ateşleri
Yarınım yokki düşünemiyorum
Ve ben artık yoruldum.

Su gibi akıyor kanlar
Beynimde baloncuklar uçuyor
Gözlerimin önündeki yalnızlık
Bana seni hatırlatıyor.

İşte gidiyorum şimdi buradan
Ardımda yalnızlığımın çığlıkları
Kulaklarda eski şarkılar
Yaşananları Unutmak zor.

Birinden haber aldım
Elleri yana eğilmiş gözleri buğulu
Mavi gözleri sarı saçlarıyla
Gülümsüyor herbiryana

Gözündeki ışıltılar adeta yok olmuş
Dünya belliki onada oyun oynuyormuş
Umarsızca çırpınıyormuş yaşamaya
Herzaman ki gibi o yanılıyormuş.

Özlüyorum başak saçlarına dokunmayı
Deniz gözlerine bakıp derinlere dalmayı
Sıcacık ellerine sarılıp koşmayı
Yumuşacık kalbini özlüyorum.

Umuyorum yaşarken ölmeyi
Şimdi senin yanına geliyorum
Bekliyorum kesilmiş biletimin zamanını
Silinmiş dünyama karanlıklar katıyorum

Sen gittikten sonra seni çok aldattım
Seni unutmaya çok çalıştım
İçime oturmuştu tüm güzelliklerin
Seni hiç Unutamadım.

Özlüyorum hala sıcaklığını
Gözlerime bakıp masumca fısıldanışını

Durkaya ipşir

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com