YOKSUN
Bi dilenciydim gözlerinde asılı duran,yırtık yamalı yüreğimle.
Hiçbir kuşun gelip konmaya cesaret edemediği bi kalp vardı ellerimde,
yine ellerine perçinlenmiş.
Ben öksüz dizelerin yol bilmez meçhulü.
Nereye düşsem yangın yeri,
nereye bi bakış uzatsam cehennem.
Çünkü sensizliğin tam ortasında,
boğulmaya müsait acemiliğim içmde;
Sebep SEN yine..
Artık takat tok mecal son durağın eşiğinde,
ben deprem gibi sallıyorum kendimi
ve bu yokluğun
ÖLÜM gibi koynumda hala...
YOKSUN...
doğan şakar

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com