YOKLUĞUNUN SANCISI
Sinemde bilmem kaç bin yıllık bu yokluğunun sancısı,
Dilimde bi türkü,
zılgıt zılgıt
kor ateş gittin gideli...
Şimdi ben bu aciz sefil yüreğimi sensizliğe alıştırıp,
Gözlerime emanet gözlerinle avutuyorum.
Can perişan yürek sersefil..
Ne SEN varsın ne de SEN.
Gidişin bi darağacı sehpasına saldı beni,
Gel bari bendeki sen i kurtar...

doğan şakar

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com