GEREK YOK CANIM
Dertlerimi gönlümde gizli tutmuşken,
Sabra,tahammüle gerek yok canım.
Kardelen misali açıp dururken,
Kahıra,zulüme gerek yok canım.

Baharı istesem gelen kışlardan,
Hesabı sorarsam geçen yıllardan,
Yine selam geldi seven kullardan,
Tavıra,usule gerek yok canım

Her gün aynalarda baksam kendime,
Ne gece ne gündüz doymam seyrime.
Bir çare bulurum belki derdime,
Ahlara,vahlara gerek yok canım.

Deniz dalgasına döndü bu gönlüm,
Her gün soluk alır yaşam ve ölüm.
Bilen bilir dalda diken ve gülüm
Yaşlara taşlara gerek yok canım.

Bir an gelir ağlar,bir an gülerim
Bütün düşüncemi bir an süslerim,
İyiyi,kötüyü bir an düşlerim
Yazlara kışlara gerek yok canım.

Ben hep bir baharı kalsın isterdim,
Arada bir mektup yazsın isterdim,
Ya da mezarımı kazsın isterdim,
Ara ağıtlara,gerek yok canım.

BAKIR´ımın yolu vicdandan geçer,
Kendine cezalan zindandan geçer,
Kalbimin atışı hanlardan geçer,
Kara sevdalara gerek yok canım.


İsmail bakır

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com