GEL!...
Penceremden kar tanesi düşüyor
Sensiz hüzünlü akşamda
Ellerimde cam kırıkları yanıyor
Sensiz geçen her bir anda

Sesin geliyor aklıma
Sesim buğulanıyor yere düşen her karda
Ellerimde kelepçe gözlerimde mil
Terkedilmiş gözlerimde acı bir damla

Karlar havada dans ediyor
Bulutlar mı yoksa çaresiz olan
Gecenin karanlığında intikam
Sensiz geçirdiğim her an yalan

Gel, gelki masluptan kurtulayım
Gelki çaresiz olduğum geceler aydınlansın
Sensiz yaşadığım her anda
Haram olsun, aldığım nefes bilmesin
Haram olsun sensiz geçirdiğim gün aydınlanmasın
ÖMER CİHAT ÖNDER

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com