hiçranımın son busesi
sen gittin denizlerim çekildi kıyılarımdan
sahillerim boş kaldı gülümsemek artık yalandan
hiçran düştü gönlüme cemre beklerken
gönül divane oldu adına sen giderken.

hiçranımın son busesi bukadar kolay olmamalıyıdı
daha soğumadan teninde tenim ayrı kalmamalıydı
baykuşa villa yalı bülbüle zindan mesken olmamalıydı
bu kadar genç yaşta tenin toprak olmamalıydı.

baharı bekler ken hazan doldu gönlüme
vuslat yakınken hasret mübah oldu bedenime
ömrümün sonyarısıdır bu gülümsemeler kalsın geriye
bekle gülüm gelceğim senden başkasının olmamış kalbimle.
polatgençer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com