Hani...
Hani kızarsın ya kendine
Tutamadığın için sözünü
Dinlediğin için yine kalbini
Ardında bıraktığın için hep aklını
Tuhaf bir pişmanlık yaşarsın hani
Bir yandan da aptalca bir mutluluk
Ne yaptığın değilde hani
Ne hissettiğin önemlidir artık
Hani farkında değilsindir ya ne yaptığının
Duyguların karmakarışık
Mantığın yok gibidir
O vardır bir tek aklında
Kafan aşktan gayrısına çalışmaz olur
Çok kızarsın kendine
Ama uçup gitmiştir
O iki sözcük dudaklarındaN
Yakalamak,geri almak
Onsuzluk kadar imkansızdır artık
Uçurumun kenarında gibi hissedersin
Sağ taraf ölümse
Sol taraf hayattır
Şimdi sağ taraf ölüm
Sol tarafta ise o var
Elini tutmak
Sarılmak boynuna
İşten değildir artık
Ve içindeki bu kendine kızgınlık
Kemirsede beynini
Tüketsede içini
Çoktan elini tutmuş
Boynuna sarılmış bulursun kendini
AŞK ÖLÜM KADAR YAKINSA
MUTLULUK ONSUZLUK KADAR UZAK
BENLİĞİN KANATLANMAK KADAR İMKANSIZDIR...
20.04.06

Özcem Üçer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com