SON ÇAĞRI
Tam yalnızlığa alışmışken
Yalnızlığımı kimseyle paylaşamazken
Sen karşıma çıktın
Sanki beni de çevirme
Sendeki yaranın ilacı bende
Der gibiydin
Ve kalbim bir anda iyileşme ümidiyle
Sana kapılarını açtı
Aylar önce mühürlenen kapılar
Kendiliğinden açıldı
Bende yalnızlığımı seninle paylaşacaktım
Kendi yaralarımı kendim sarmaktan yorulmuştum
Derdimin devası yok
Bu yolun dönüşü yok diyordum
Seni görünce her yolun bir dönüşü olduğunu anladım
Kendime güvenim geldi
Kalbim tekrar deli deli çarpıyordu
Bir an önce seni istiyordu
Sanki tekrar acı çekeceğini bile bile bana yalvarıyordu
Acı acı bağırarak
Dene,bir kez daha dene
Ben yoruldum artık
Benim ilacım sende değil
Dene o zaman ilacımın ne olduğunu göreceksin
Diye bağırıyordu
Benim körelmiş duygularımla savaşıyordu
Ve ona yenildim
Denemek istedim
Yaram sanki kapanıyordu
Evet,
Tam kapanıyordu
Ama yine olan benim kalbime oldu
Senin amansız gidişinle
Kapanmaya başlayan yarama bir yenisi eklendi
Senin ilaç olduğunu düşünürken,
Yakıcı bir zehir olduğunun farkına varamadı kalbim
Yine boşluğa düştü
Yine kapılar kapanıyor
Fakat bu sefer kapılarını yavaş yavaş kapatıyor
Sanki dönersin
Yaptığının farkına varırsın belki diye
Bu sefer yarama tuz basmak yerine
Sonsuz sevgini basarsın diye bekliyor
Şimdi karar senin;
Ya kalbimin acı çığlıklarına kulak ver
Ya da tamamen çek gitttt!!!
GAMZE ULU

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com