Sevgilim...
Çok özlemişim sevgilim
Gözlerindeki buğuyu,
Saçlarındaki esintiyi,
Ellerindeki sıcaklığı.
Hep bir tesadüf bir araya getirir bizi,
Hep bir tesadüf...
Sorma nasıl özlemişim sevgilim
Sarılmazsam boynuna,
Bakmazsam gözlerine,
Tutmazsam ellerini
İçimin titremediğinden değil,
Seni sevmediğimden değil anlasana sevgilim.
Sorma nasıl özlemişim
Selvi boyunu,
Güzel kokunu,güzel gözlerini,
Güzel gözlerini...
Anlasana sevgilim...
Bir müjde bekliyorum senden
Öyle bir müjdeki,
Bu iki kalbi bir araya getirecek yeniden
Sen demezmiydin sevgilim
İmkansız sensizliktir benim için diye
İmkansızı mı yaşıyorsun?
Bu mu mucizen?
Öyle işte sevgilim...
Unuttum sanma istedim
Bak nasıl sesleniyorum sana hala
Gittiğinden beri hep böyle
Herşey aynı sevgilim
Hayat durmuş gittiğinden beri,
Etraf sessizleşmiş,
Ömürden giden gitmiş
Gelde hayat bulayım güzel gözlerinde
Güzel gözlerinde...
Seni seviyorum sevgilim
Hem de çok...

20.05.06

Özcem Üçer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com