YALNIZ VE DOST
YALNIZLAR VE DOSTLAR

Tek dostuydu sigarası
Yalnız,mutsuz adamın
Her nefes aldığında
Zehrini içne akıtırken
Yavaş yavaş öldürürken

Heyhat................

Ne önemi vardı...
Dostuydu ya sonu ölüm de olsa
Dost elinden olsundu....


Arıyordu yalnız adam
Neyi kimi ardığını bilmeden
Zaman denen o boşluğa
bırakarak kollarına kendini
Gençliğini çalan......
Yüreğinde acı dolu anılar bırakan
Ömür törpüsü zamanın

Heyhat............

Ne önemi vardı ki ömrün
Güveniyordu ya zamana
Ömrünü alsa dahi....

Böylesine kanadı kırık
Mutsuz.....umutsuz yapayalnız
Çırpınırken yalnız adam

Bir akşam vaktinde ıssız
Sıradan ,sessiz,renksiz
Ay doğmuşken...
Dünyasına yüreğine
Karanlık çökmüşken

Penceresini açtı....
Ufku gökyüzünü
Yıldızları taradı
Bir yıldız göz kırpıverdi aniden
Aldı selamını güzel yıldızın

İçinden bişeyler koptu
Belki de bir umuttu
Yüreğini burktu
Yorgun kalbi titredi
Kilitler söküldü,paslı
Eski kapılar gürültüyle açıldı

Alev sardı bedenini
Özlemeye yolunu gözlemeye başladı
Her akşam aynı yere baktı
Yıldızını aradı yaşlı gözleri
Kimdi,hayal miydi yoksa
Bir kaç resimde gizlenen
Her an özlenen perimiydi yoksa
Yoksa tacını tahtını sevgi uğrunda
terketmiş bir prenses miydi
Tıpkı yalnız adam gibi
o da yalnız mıydı

Belki dostları aynıydı
umutları beklentileri
Kaderleri de kimbilr
,Ömrün bir anında
Kerşılaşmışlardı işte

Bilmeseler tanımaslar da
kim olduklarını

Heyhat............

Ne önemi vardı ki
Duyguların anlaşması değil miydi
En güzel olan

Yalnız Adam seviyordu onu
Özlüyor istiyordu
Bekliyordu
Ancak ya yalnız kadın
O meçhuldu işte

OLsundu Nasılsa
O seviyordu ya...........................
Muammer KIZILIRMAK
Muammer Kızılırmak

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com