SANA YAŞAMAYI ÖĞRETMİŞLER
sana yaşamayı öğretmişler; bensiz aklın dupduru
hayatı hayal ederken yakaladım, seni; yaşamıyordun...
aklın bir köşede eğitilmeyi beklerken; sevgi dillerinden
Türkmen lehçesinde "seviyem seni, incitme meni" anafor loşluğunda
çağrışmalar geliyordu kulağıma; ağıt yakıyorlardı ardından?

sana yaşamayı öğretmişler; bensiz aklın dupduru
beni hayal ederken yakaladım, seni; diriliyordun...
ruhun bir köşede canlanmayı beklerken; meğer hiç ölmemişsin dediler;
sen hep buradasın ve bensiz bedenin can verirken
ruhun ıstırap çekiyordu; beni çağırıyordu sensiz?

meğer bedenler can verirmiş; ruhlar sevgi acısını çekerlermiş
sana yaşamayı öğretmişler
sevmeyi öğrenmemişsin daha; zamanı değil
şimdi beni öğretiyorlar sana?

İzzet ÖZCAN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com