TELEFONDAKİ DOST
Bir sonbahar akaşamı,
Telefonum çaldı birden,
Alo dedim tap taze bir ses,
Ben ebru dedi birden.

Şaşırmıştım kim bu telefon eden,
Yalnızlığımı paylaşacak bir arkadaş arıyorum,
Dedi birden,
Bende senin gibi yalnızım ebru dedim.

İşte o an telefon arkadaşım olmuştu,
Kadife kadar yumuşak sesli ebru,
Ne zaman yalnızlık hissetse beni arar,
Büyük bir özveriyle onu dinlerdim.

Ebru bunalım içerisinde bir kızdı,
Sevgilisi onu terk etmiş çok üzüntülüydü,
Tecrübelerim çerçevesinde teselli ettim,
Büyük bir saygıyla onu dinliyorum.

Taki onu terk eden arkadaşı,
Bir buket çiçekler ebrudan dilediği an,
Ebru mutluydu arkadaşıyla beni arıyarak,
Sen eşi bulunmaz arkadaşsın dedi.



Feridun KARAKAŞ
feridun karakaş

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com