alışkanlık
kafası dumanlı bir adam,
kapalı ve sisli bir havada ,
kıvranarak ilerlemekte.
soguk ta;
ciğerlerine işlemekte...
sanki hayatı yakalamış gibi,
sol eli sımsıkı;
tırnakları etine geçmekte.
diğer elinde cigara,
ağzının kenarında.
ayakları;hayata yan basmakta,
yazlık ayakkabısıyla.
hep aynı sokakta.
saç kalmamış kafada,
olanda zaten dağılmış.
dünyanın kıvrak hali,
döndürmüş başını bes-belli.
yürekte bir sızı,
dışa vuruyor,adamın yanlızlığı.
gözler kan kızılı,
uykusuzluktan dı bu beter hali.
hergün buradan geçerdi;
bügün daha bi beterdi.
karşıdan bir kız geliyor;
acayip fiyakalı.
adam kıza bakamıyor,
kız çok havalı.
adam kuzu derisi gibi geriliyor,
gözlerinin feri yerine geliyor.
birden bir cesaret geliyor
kızın önünü kesiyor.
adam kızın karşısında,
dedikya elinde cigara.
adam,
kıza,unutamadım diyor unutamamda.
kızda tık yok!
adamın kafası atıyor.
kız,
aşalıyor gülerken
adamda yürek param-parça
yok güzelim diyor
yok
daha fazla havalanma
bir alışkanlık vardı
hepsi o yani diyor
hepsi o...

kamil gider

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com