Yoksun
Ansızın karanlık çöker şehre
Sokaklar sensizliğimi haykırır
Islak kaldırımlara yığılır kalır yüreğim
Sonra havalanır çığlık çığlığa kuşlar
Bir tek hayalin kalır donuk gözlerimde

Bedenimde vurgun
Anılarım suskun

Yağmur yağar ateşli alnıma
Kısık çığlığını duyarım çınarların
Bir rüzgar seni fısıldar yüreğime
Üzerime savrulur sararmış yapraklar
Tek damla gözyaşımda kopar fırtınalar

Hayallerim süzgün
Düşüncelerim göçkün

Labirent olur en bildik yerler
Her köşe başı titretir yılgın ruhumu
Tek sığınağım olur tahta bir kanepe
Sorular dizilir zihnimin pamuk ipliğine
Düğümlenir boğazımda kor ateşten sözlerim
Şehir uyur, bir ben kalırım uyanık

Gözlerim yorgun
Ruhum suskun
Ve
Sen yoksun
Ben, yoksun

Ozan Aydın

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com