Yürek Kapısı
Öngörüsüz bir seziş bu
Arkası yok şüphelerin
Gri bir orta yaş denizinde
Ne kıyı gözüküyor gerimde
Ne de ufuk var önümde

İçimde anılar uyanıyor
Pusuya yatmış yılanlar gibi
Sislerin ardında hayalet sevgililer
El yordamı belirsizliğinde
çocukluğum

Yüreğimin kapılarını ne kadar
kapatsamda yıllara
İsyanlarım sığmıyor duvarlara
Ve göğsümü sıkan illet
Arsız gülüşlerle abanıyor üstüme

Durmuyor zaman bir türlü
Huzurumu yağmalayan karabasanlar
Yavaş yavaş sızıyor korkularıma
Çürütüyorlar bedenimi hücre,hücre

Bulutun ayı kapatması kadar
unutmuşluklarım
Sonra maskelerimin ardında
Yabani çığlıklar atıyor
tükenmişliklerim..
hüzünlerim..
öfkelerim..

İşte tam o sırada
ben sana gülümsüyorum
Sanki bugün doğmuş
öncesi hiç olmamışçasına

Yüzümde mutlu sen..
İçimde deli gibi koşan
Koştukça,biriktiren
Biriktirdikçe,koşan
Kan,ter içinde
Yılgın...yorgun
Bir ben..
murat ginlik

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com