YANLIZLIĞIMI HATIRLATAN ŞEHİR
Kar yağıyor hafifce camın arkasında
Yüreğimde ise sağnak yağmur
Sessizce yağan karı seyrediyorum
Gözlerimdeki yağmur tanecikleriyle
Çok soğuk oluyormuş bu şehrin geceleri
Sen gidince anladım
Hiç bu kadar yalnız ve çaresiz,
Hissetmedim kendimi,
Odalar böyle sessiz kalmamıştı
Gönlüm böyle derin nir kedere düşmemişti
Sensiz ilk gecem uyku girmiyor gözüme
Pencerenin önünde oturup şehre bakıyorum
Şehirde benim gibi yalnız ve sessiz
Koca şehirde uyumayan bir ben
Birde ıslak yollara yansıması vuran sokak lambaları
Hüzün yağıyor bu gece gökten
Yüreğimin derinliklerine
Karanlıklara savruluyorum düşlerde
Ve seni diliyorum kayan yıldızlarda
Ölüme susatan yalnızlığı,
Ölümden soğuk sensizliği
Bitirmen için...
Ve günün birinde,
Sonbaharı bıraktığın bu şehre
Ve gönlüme ilk baharı getirirsin
KİMBİLİR?
Küçük bir umudum var içimde
Benliğim buna esir...

Erol Konur

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com