Yalnızım
Yalnızım sevdiğim
Ateş yakılmış toprakalar gibi

Dumanlar bırakıp gitti
Çekirgeler rüzgarlar
Çalılar çırpılar çobanlar
Medet kalmadı kimseden

Bir sen vardın umudumu yeşerten
Gözlerinde kaybolduğum
Kendimi kaybettiğim
Gezindiğim dolaştığım

Meğer hayat seninle varmış
Seninle şiir kafiyelenirmiş
Şimdi ne sevimsiz ve eğreti
Caddeler parklar insanlar
Ne karmaşık en müptela olduğum renkler

Uzatmadan gel çünkü
Yalnızım sevdiğim

Ramazan Gelez

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com