BİR GÜN
Yağmurlu bir günün,kar´a dönen akşamında,
Her hangi bir meyhanenin, her hangi bir masasında.
Rakımı yudumlarken, ben hep seni düşündüm.
Kapıyı aralayıp dışarı çıktığımda,
Her hangi bir caddenin,her hangi bir sokağında,
Sendeleyip giderken, ben yavrumu düşündüm.
Kalmayınca takadım, oturdum kaldırıma.
Başımı koydum ,ellerimin arasına.
Gözümden yaş akarken, ben eşimi düşündüm.
Yoldan akan sulara karıştı göz yaşlarım.
Yine elimde kaldı, dökülen ak saçlarım.
Yavaşça doğrulup kalktım,eve gitmek için;
Ayağa kalkarken, kaderimi düşündüm.
Hava soğuk,esen rüzgar içimi çok titretti.
Sağ ayağım sola,sol ayağım sağa gitti.
Çok çabuk geçti yıllar, bendeki derman bitti.
Dar sokaktan geçerken, ben annemi düşündüm.
Gözlerim karardı, dizlerim titriyordu.
İçsem de içmesemde,yüreğim yanıyordu.
Her hangi bir yolun, her hangi bir taşına;
Takılıp ta düşerken, ben sizleri düşündüm..
a Fevzi HOŞKAL

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com