İçimdeki Sen
Her ne kadar zaman hızla akıp gitse,
İçimden birşeyler götürsede,
Senin ne izini, ne sevgini, nede bendeki seni almayı başaramıyor.

Mücadelemle başbaşayım,
Kimseye hiç birşeyimi anlatamaz haldeyim.

Olsun,
Senin hayalin var o yetiyor bana,
Mutlu ediyor konuştukça,
İçimi ona döktükçe.

Uzaklıkta olsa güzel,
Umutlarımda olsa güzel,
Hasretinde olsa güzel,
Güzel geliyor bana seni sevmek.

Doruklarımdaki kar erimiyor hasretinin korundan,
Yüreğimde bir tek umudun bekçisi var oda sevgin.

Gelirken bana vaad ettiğin sevgini getir,
O tertemiz yüreğindeki bana hep anlattığın sıcacık sevgini getir.
O kadar özlemişim ki sevgini ve seni,
Her ikinizede sahip çıkabilirim bundan hiç şüphen olmasın.

Ağlayan gözleri güldürecek,
İçimdeki kor alevi söndürecek,
Doruklarımdaki karı eritecek o yüce sevgin ve sen.

Bazen düşünüyorum olumsuz ne varsa ,
Şartlar ne olursa olsun aşkın yüce oluşunu
Kimsenin yenemediği, bizimsse vazgeçemediğimiz saf sevgimizi.

Üzülüyorum ama dedimya umutlarım var,
Yaşarken görmek, acının en acısını hissetmek,
Ağlamamış gözlerden akan yaşları,
Ve yürekte dağlanan aşk ateşinin yakışını hayat budur diyebilmek.

En güzelini, en yücesini, en safını sana vermek sevginin,
işte sevgi bu olsa gerek,
Seni sen olduğun için sevmek,
Bakınca gözlerine sevildiğini hissetmek,
Dokununca sana yanmak işte aşk bu olsa gerek.

Konuşacak konular kalmazken telefonda çılgınlar gibi gülmek,
Hani mevzu bulamayışın arayıpta,
Bulamadığın iki çift söz yerine saçmaladığın o sohbetler,
Ara sıra düşünüyorumda neden böyle yaptığımı,
İnan düşünürken bile gerekçe bulamıyorum.

İnsanın elini, dilini, cümlesi dolaştıran sevgili,
Bu karmaşa şaşkınlıktan değil,
Senin sevginin vermiş olduğu mahcubiyetten olsa gerek.

Halbuki hep düşünülür şunu şunu konuşayım telefon açayım da denir,
Ya o telefon açıldığındaki malum sohbette neyin nesi
mahcup sevgili

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com