BİÇAREYİM
Tükenince umutlarım bu garip yerde
Saplandıkça saplanır kalbim derde kedere
Ararım bir kaçış yolu bilmem ki nerde ?
Yollar bana düşman olmuş, biçareyim...Biçare

Kara toprağa çekilirken bütün vucudum
Nefsim içmek isterken ölümü yudum yudum
Bir el tuttu kolumdan dedim: ´´Kurtuldum´´.
Sonra birden kendimi o dar kuyuda buldum

Feryadım figânım duyulmaz şimdi
İçimdeki şu hasret dinmek bilmedi
Sevda neydi, umut neydi, sevilmek neydi ?
Nefsim benden bunları istedi de istedi

Burada yavaş yavaş çürüyorken bedenim
Bir elbise misali çıkıp giderken tenim
Yaşlara boğulmuşken mavi gözlerim
Burda ölen benim, dirilen benim

hutame

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com