MUALLAK
Kaç gece,kaç sabah,
Geceler yalnız,sabahlar sensiz,
Beklemek biçare,beklemek tek ümit.
Sana hasret kalışım,
Suya susamışlığım ve güne açlığım,
Gözlerimi kapatıyorum ve karanlık...
Gözlerin yok artık düşlerimde,
Sen yoksun en güzel gülüşlerde.
Sıcaklıgın yok artık üşüyorum.
Uykusuz gözlerim yine nöbette,
Ve işte oldu seni düşünüyorum.
Kahrolası sessiz karanlık,
Haykırışlarım boş,tek cevap işte yokuş.
Sensizligin ve sessizligin bittiği yer,
yürüyorum işte insanlar işte mahşer.
İşte annem,babm,kardeşlerim,
İşte arkadaşlar ya sen,sen nerdesin...
Burada yürüyüş bitmez mi?
Nasıl bir karanlık bir damla yeşil yok,
Gözlerini aradı gözlerim yine yok yok.
Hasret yok özlem yok ve galiba burada duygu yok,
Uzadıkça uzayan yol bu yokuş bitmez mi?
Ve işte seni gördü gözlerim,
Gözlerinde ölümü sezdi gözlerim,
En sonunda sona erdi özlemim.
Ani bir uyanış soguk bir ter,
Nasıl bir yerdi nasıldı mahşer.
Anlamsızlığın içinde bir anlam belirdi yine,
Sensizlik,sessizlik,karanlık ve bir rüya yine...
Seyrani
seyrani filikci

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com