Dosta Uzanan Gönül
Dostum vardı,canciger,
Olmadı ayrıldığımız günler.
Sen ben yoktu,birdi gönüller.
Tatlı acı geçti,seneler.
Ayrılmayı hiç düşünmedi sineler.

Unutmayan dostluğumuzu, bizlerdik.
Zamana meydan okuyan köklerdik.
Aynı yaşayan,düşünen beyinlerdik.
Acılarda,beraber hüzünlenirdik.
Namert girse aramıza,beraberdik.

Gönülden bağlıydık birbirimize,
Ölümü göze alırdık,yekdiğerimize,
Ne çare acı ölüm geldi,birimize,
Üzüldüm,kahretmedim kaderimize,
Saldım kendimi hatıralarla dolu,
dostluk denizine
hakkı akkurt

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com