YILDIZSIZ GECE ÖZLEMİ
Serseri oldum nedensiz girip çıktığım her sokakla beraber...
Beni benle başbaşa bıraktığın gün yalnızlık afyon gibi çarptı,
Sarhoş oldum.
Cebimdeki üç kuruşla nereye gidip efkar dağıtıcağımı bilemez oldum.
Ucsuz bucaksız denizi sana benzetir oldum.
Senleyken balıklar gibi nerede olduğumu bilmeyip
Sana muhtaç olduğumun farkında değilken,
Şimdi dalgalarının üstünden bir parça nasiplenmek için
Bütün gün denizin üstünde uçan martı oldum.
Eskiden cazip gelen yalnızlıktan artık korkar oldum.
Rüzgarlarla sarsılır,doğan güneşle erir,yağmurla ağlar oldum.
Sen henüz gitmemişken sensiz kaldığım zamanlar
Saniye saniye takip ettiğim zamanı,
Artık takvimlerde bile şaşırır oldum.
Mutluluğu çaresiz yalanlarda arar oldum.
Gülmeleri kısa keserken yasları ebedi tuttum.
Rahatı bulamaz,senden başka hayal kuramaz oldum.
Anlayacağın;omuzumdaki başının,kulağımdaki sesinin
Dünyalara bedel gülümsemenin eksikliğini
Kendimden vazgeçerek doldurdum.
Sen şimdi benim için çok uzaklarda
Yalnız zifiri karanlıkta yüzünü gösteren,
Aslında artık yokken,yalancı parıltınla
Unutulmak istemezcesine her gün karşımda beliren,
Kayıpta hayatımdan gitmeni beklediğim bir yıldız oldun.
İçimde halen iki damla gözyaşı dökecek güç varsa,
İşte bu yıldızsız gece özleminin saf karanlığındandır.
Çünkü bu saf karanlık,arkamdaki gölgeyi silen
Yegane ışıksızlıktır...

ŞİAR UMUT YILDIRIM

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com