benim doğduğum köy
BENİM DOĞDUĞUM KÖY

Doğduğum köyde ağaç dallarından yapılan merdivenlerle toprak damlara çıkardım
Uçsuz bucaksız ovalara kırlara bakınca o toprak damlardan neler görürdüm neler
Bir akşam kızıllığında yalarken yüzümü hafif hafif esen rüzgarlar dalardım öylece
Anlatılmaz bir huzur saçardı köye yaklaşmakta olan kuzular sürüsünün yüzlerce me me mesi
Diğer yanda koyunlar sürüsünün meleyen yavrularına süt yetiştirme telaşı me me me
Tatlı bir ezgi oluştururdu köye doğru koşan arabanın tekerlek zilleri
O ziller ki dingille tahta tekerlek arasında ince bir çelik sac şıngırdardı
Tekerlek ne kadar hızlı dönerse o kadar tiz at ne kadar yavaş giderse o kadar pes ve tok
O tekerlekler ki ağaçtan yapılmış ve bir demir çemberle çevrilmişlerdi dayanıklı olsun diye
Ezer ezer de taşı toprağı un ufak ederdi sanki pudra toz
Sarı sıcağı yer de gün boyu o toz yumuşak ılık bir haz verirdi çıplak ayaklarıma okşanımsı
Yalınayak o sıcak yumuşak tozlu yollarda koşar da koşardık yorulmadan akşamlara dek
Benim doğduğum köyde bakınca toprak damların üzerlerinden ince bir yeşillik sarardı köyü
Bu yeşillik ki yazın çimdiğimiz balık yakaladığımız derenin iki yanındaki kavak ve söğüt sağaçları idi top top göğe sıçramaca
Yazın o sarı sıcağında girince o selvi kavaklarla salkım söğütlerin altına mevsim değişirdi
Buz dolabıydı sanki hafif esen yeli ile koyun inek camızların yatak yerleri
Geçenlerde gittim ki köyüme büyük bir özlemle koşarcasına
Yazık gördüm ki ne toz kalmış ılık yumuşak ne de at arabaları tekerlekleri zilli
Yollar stabilize sonra da asfalt olmuş arabalar otomobil ev ev bağ bahçe tarla dolu
Köylüm sabahleyin tarlaya otomobili ile gidip öğle yemeğine eve geliyor otomobili ile
Boşuna aradı gözlerim o koyu yeşilliği o derin dereyi o serinliği terli bedenim
Ne selvi kavak kalmış ne salkım söğüt ne de derin ve serin dere
Fark edemedim esmiş mi idi serin yel kuzu meleyişleri karışmış mı idi koyunlarınkine
Terledim terledim de sarı sıcak altında çökekaldım dizlerimin üstüne gözlerim yere mıhlanmış ıslak
Film mi izliyordum hayal mi görüyordum
Yoksa belleğim anılarım mı idi yanılan!..

(Temmuz / 2006)
Ahmet EMER






ahmet emer

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com