sensizlik
sen varken
sen yokken
sen varken geceleri bilirsin
basarım göğsüme seni
yatarım daların sonu,
mutlu biten ruyalara

sen yokken
baş ucumdaki duvara yumruk,
sol taraftakina tekme,
atarım durmadan

ve sabahları
açtığımda gözlerimi
duvarlarla boğuşurke akan,
kanları görürüm
nevresimin üzerinde

o an sensizliğin
acısını his ederim yüreğimde
başlarım güne içimdeki boşluğunla
sensizlikte işte böyle
geçiyor sensizliğim

moskova
2002

a

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com