ANLAMIYORDUN
Ben gerçek bir aşkın olgunluğuna
Erdim,ne yazık sen anlamıyordun...
Hayır cevabını dalgınlığına
Verdim,ne yazık sen anlamıyordun!

Karanlık kapladı gündüzlerimi,
Görseydin sensizlik krizlerimi!
Geceler boyunca bu gözlerimi
Yordum,ne yazık sen anlamıyordun!

Sağ salim çıkar mı bilmem yarına?
İncittin kalbimi yaktın nârına,
En yakın dostları senin uğruna
Kıdım,ne yazık sen anlamıyordun!

Sevginin kanaat ettim azına;
Çaresiz boynumu büktüm nazına
Ben senin yüzünden aşk çıkmazına
Girdim,ne yazık sen anlamıyordun!

Aşkımı sorsaydın ağaca,kuşa;
Tutuldu derlerdi bir tek bakışa
Yeter anla diye başımı taşa
Vurdum,ne yazık sen anlamıyordun!

Şiirdim kalbine yaz beni diyen,
Resimdim aklına çiz beni diyen,
Gönlüne sığınmış çöz beni diyen
Sırdım,ne yazık sen anlamıyordun!

Çevirdim kendimi sabır yönüne,
Sonunda kavuştun Leyla ününe!
Mecnunum aşkımı gözler önüne
Serdim,ne yazık sen anlamıyordun!


ismail koray şimşek

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com