ben ağlıyorum






Gökkuşağından çaldığım renklerden,
Aşkıma seni dokudum.
Baharı giydirdim gözlerinden.
Sevgimi çığlık çığlık kulağına,
Haykırıyorum sevgili, duysana!
Yedi tepe ağlıyor sevdama görsene!
Yağmur oldu gözümden düşen taneler,
Sevgi yağdırdım üstüne değmedi ki hissine!
Bentler kurdun selimin önüne...
Diledim akamadım, çoğaldım yine kendime!
İpe diziyorum ölümü her gün doğumu...
Öyle çok ülüyorum ki,
En son sana sevgili...
Sonra, riyakar insanlarına bu kentin.
Dost görünen,
Sahte dostluklardan ölüyorum en acıyan yanımdan.
Gülüşler sahte,
Tebessüm donuyor dudaklarda...
Her şey düzeysiz, yüzeyde kalmış.
Ben başka bir asırdan mı geldim bu kente?
Uygun değil karakteriniz benim hayat görüşüme!
Sevgiler kan tükürüyor ciğerden,
Aşklar beyin hummasına tutulmuş,
Sizler bu güzellikleri nasıl hastalandırdınız?
Aynı dili konuşmuyoruz sizinle,
Anlayamıyorum lisanınızı, ya da siz anlamıyorsunuz.
Gözlerimizle konuşuruz sanmıştım;
Kara gözlükler çok moda olmuş kentinizde.
Melekler hangi dua´yı almalı avuçlarına,
Ve ben hangi dua´yı öğrenmeliyim,
Yalvarmalıyım Allah´a sizin için...
Araf´a sıkışıp kaldı ruhum.
Ezanlar kanatıyor duygularımı.
Boğazıma düğümleniyor sesim,
Kötü duyguların mahşerindeyim şimdilerde.
Ben, Rab-bbime sığınıyorum yine!
Neden birbirinizi eksilterek yaşıyorsunuz? !
Ben, davası çürütmüş benliğinizi.
Çocuklarınız bunları görerek büyüyor bu kentte!
Ben giderkerken yaşlanmaya,
Böyle değildi bu şehrin insanları,
Çocuklar bahçelerde oynar, herkes birbirini severdi!
Hep öldü mü melek sandığım insanlar?
Yoksa şeytana mı uydular?
Hadi biriz söylesin bana;
Yoksa ben mi yanılmaktayım? !
Gidiyorum! ..
Geldiğim gibi değilim,
Umutlarım hasar gördü, kalbim yaralı.
Beyinimin hücrelerine saklıyorum tüm acıları.
Şimdi ben, iki kere ölüyorum,
Sen dilediğin gibi yaşa, ölme sevgili ölme! ! !




Serdar AslaN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com