GEÇ KALDIN
Geç kaldın.
Ya da ben erken öldüm. Ömrümün kefili
Ya da beceremedim sensizliği.
Sebebi ne olursa olsun,
Sabahı hep akşamında karşıladım günün.
Kıp kızıl boyanıp ta güneş,
Fahişe yüzünü gizlemeye yüz tuttuğunda.
Yaşamaya geç kaldığım gibi benim
Geç kaldın?
Ya da ben erken öldüm ömrümün kefili.
Kurşun ektim tarlalarıma.
Ne zaman göz yaşı yağsa,
Tomurcuk açar filizlenirim.
Ne zaman ansam ismini
Adın düğümlenir gırtlağıma
Erken ölürüm.
Ölüm dedimse,
Teneşiri hayat olan bir ölüm
Yaşamaya özenirim.
Parmak uçlarım kanar,
Ağlarım.
Geç kaldın
Erken gelmek için geç kaldın
Geç kalmak için biraz daha geç kalamaz mıydın sanki?
Belki o zaman geç ölürdüm ömrümün kefili.
Olan oldu
Hoş kal
Ama bir daha asla
Geç kalma???.

ABDULLAH ECEVİT

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com