Bülbül
Bülbüldüm bir gül gördüm, gidip konmak istedim
Sohbetine, aşkına dalıp kanmak istedim

Gül dedi ki ´´Ey bülbül, benden hayır yok sana
Çok yaklaşma yanıma, dikenlerim ok sana´´

Dedim ki ´´dikenlerin ruhumu okşar benim
Senden uzak kalınca, dünyam olur dar benim´´

Yaklaştım biraz daha, dokundum yaprağına
Dikenler değdi kalbe, kan düştü toprağına

Gül dedi ´´garip bülbül, deli misin sen nesin?
Yaklaşma demedim mi? Neden böyle edersin?´´

Dedim ´´beni del´eden, senin aşkındır gülüm
Bana mutluluk verir, senin elinden ölüm´´

Gül dedi ´´artık bana uzaktan bakacaksın
Yazık ettin kendine, hep acı çekeceksin´´

´´Gülüm ben senin için, canımı veriyorum
Toprağında can bulup içine giriyorum

Sanma senden ayrıyım, senden uzak düşerim
Aşka neyler ki ölüm, hep kalbinde yaşarım´´

Dedim ve sustum sonra, son bir kez baktım güle
Kokusunu soludum, can verdim güle güle
Selçuk Dokak

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com