dostluk
günaydın hayat güneş dogmuş
yine aydınlatıyor etrafı
ben hariç herkes nasipleniyor güneşten
hele bitkiler gündüz ürettiği besinler biter korkusunu
güneş doğunca atıyor üzerinden
yeniden başlıyor üretmeye
ama ben güneş doğdu diye sevinemiyorum
güneş üstüme üstüme vuruyor
ama içimdeki karanlığı bir türlü aydınlatamıyor
çünkü yüreğimin ışık kaynağı benden ayrıldı
sensizlik kara bir bulut gibi üzerime geliyor
sanki hep karanlık hiç güneş doğmamış gibi
sarılmışım yastığa uyumaya calışıyorum
ama nafile karabasanlar basıyor beni
uyuyamıyorum,
sensizlik iyi gelmedi bana

günler böyle geçiyor
takvim yaprakları birer birer kopuyor
aaa yaz mı gelmiş baharı ne zaman bitirdik
ben baharın bir başını hatırlıyorum
seni ekmiştim yüreğimin en güzel yerine ve her gün seninle ilgileniyordum
ama sen beni bir bahar günü terk etmiştin unuttun mu
yürek bahçemde sana ait her şeyi alıp gitmiştin
sadece sana ait olanları mı aldın gittin zannediyorsun
sensizlik öyle bir çöktü ki yüreğime
bahçemdeki tüm güzellikleri heder edip gittin
sen olmayınca diğer çiçekleri ben ne yapayım dedim ve su vermedim onlara
onlar da senle birlikte solup gittiler
şaşırdın mı hayat yazın geldiğini anlamayışıma
şimdi anladın mı
o gittikten beri ben tüm mevsimleri alt üst edip
zamana aldırış etmeden kışa çevirdim baharı
şimdi ise yüreğimde zalım poyrazlar esiyor
işte güneş bu yüzden aydınlatamıyor beni
her yanımı karış karış buzlar çevirmiş
onsuz sen tad vermiyorsun bana

güneş vurmuyor,soğuklar bir türlü bitmiyor
ne zaman gelecek bu bahar
sıkıldım artık beklemekten
o ki kendi gelmiyor ben giderim ona
iyi de nasıl gidecem etrafım karanlık
ve kaskatı buzlarla çevrili
beklersem donacam
dedim ya bismillah sonu ne olursa olsun
koyuldum yola
iyi de şimdi bana kim yol gösterecek
bir müslüman çıkar belki dedim
gözümü kararttım anlayacağın
bak işte ne hale çevirdin beni
karanlıkta ilerlerken gecenin müdavimleri yolumu çevirdi
önce aydede ışığıyla sardı etrafımı
bir umut ışığı belirdi yüreğimde
yürümeye devam ettim ay ışığında
bir de baktım kutup yıldızı yön göstermek için yanımda belirdi
aydede ben ve kutup yıldızı karanlıkların üç müdavimi yola devam ettik
ey dost dediler bana
bize müsade birazdan güneş gelecek korkma
o da sana yardımcı olacak dedıler
umut ışığı iyice arttı yüreğimde
en sonunda buzulları eritmeye başlamıştım
güneşin samimiyeti sayesinde
o günden sonra bu yürek sensizliğe alıştı
çünkü yüreğimde hiç bitmeyen
kaynağı sonsuz olan bir güzellik aldı senin yerini
o da ne biliyor musun
DOSTLUK
artık hiç korkmuyorum hayattan
ve hayattan aldığım haz üst düzeyde
çünkü dost her daim yanında olandır

İYİKİ VARSINIZ dostlarım
siz olmadan hayat işte böyle çekilmeyen bir lanet
siz varsanız hayat çekilir
eyvallah

salih kırışman

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com