sevilene mektup ve sevgilinin cevabı
merhaba
ey yüreğine,gözlerine vurulduğum,kurban olduğum
nerdelerdesin
niye yoksun ortalarda
ne oldu sevdamıza
hane ben dağlardım,rüzgarım sendin
hane ben çölde susuz kalan,sen ise bir vahaydın
kısacası ayrılmaz ikiliydik
aramıza kara kedimi girdi yoksa
girdiyse benden farklı ne buldun onda
hane ben vazgeçilmezdim senin için
hani iki yapraktık aynı ağaçta
birlikte doğar,birlikte yeşerirdik
sen fotsentez yapardın ben solunum
gül gibi geçinirdik
ya susuz kalsaydım,
dayanamaz,tez elden yetiştirirdin bana
ben de kana kana içerdim
ve güz geldiğinde;
sımsıkı tutunurdun dalına
önce dökülüp beni yalnız bırakmamak için
şimdiyse;
yalnızlık limanında sensizliğine demir atmış bekliyorum
hasretinden prangalar eskittim be gülüm
yokluğun içimde bir yara açtı
melhem sende biliyorsun başka tabib çare olmaz
neden gelmiyorsun
şimdi şevkat bekleyen küçük bir çocuk misaliyim
senin ellerini bekliyorum
cevap ver sevgili neden yoksun

sevgilinin cevabı....
merhaba
biliyorum üzüleceksin ama artık gelmem mümkün değil
evet doğru diyorsun vazgeçilmezdin benim için
unutmadım senle yaşadığım güzel günleri
ama beni ihmal ettiğin zamanları da unutmadım
bunlardan bahsememişsin mektubunda
yine her zaman olduğu gibi kendini anlatmışşın,düşünmüssün satırlarında
başkasının da suya ihtiyacı olduğunda
sevgili ben senin en yakınınım önce bana ver derdin hep
hatırladın mı
ne yapayım ben de hemen getirirdim
bakıyorum bunlar da yok satırlarında...
sen yüreğime sevdalıydın hani
peki neydi o mahallede ki Mihriban´a yaktığın türküler
her mısrası yüreğimi deldi haberin var mı?
ne o yoksa o da mı yüz çevirdi sana
anlaşılan yalnız kalmışsın
buna sevindim
belki görürsün
dünya da sadece sevgiye ihtiyacı olanın sen olmadığını
peki sen neden paylaşmadın yüreğini kimseyle
ama paylaşmak kim sen kim
sen burnunun ucunu göremeyensin,bencilsin
suya ihtiyacım var demişti bir dostun sana
sen de o na git başımdan demiştin hatırladın mı
belki simdi anlarsın sevginin,dostluğun değerini
aramıza ne girdi biliyormusun
geçenlerde balkonuma bir kırlangıç kondu,
öyle derin baktı ki gözlerime
daha önce kimse bakmamıştı bana öyle sen bile
yem verdim,su verdim bana mısın demedi
yanına yaklaştım bana dedi ki
ben yem değil birazcık sevgi istiyorum
beni yanına alır mısın dedi
bende elbette dedim
havalar da soguyor du
yüreğim el vermedi onun soguklarda dışarda kalmasına
neden onu yanıma aldım biliyormusun
ne zaman balkona yem koysam
yemeden önce dostlarını çağırıyordu
onda buldum sende bulamadığım samimiyeti
geçenlerde balkonmuma pencere yaptırdım
dostum ve aziz dostları yağmurda üşüyüp ıslanmasınlar
samimiyetlerini benden esirgemesinler diye
işte bütün bunlar geri dönmeyişimin cevabıdır
şimdi sen o yağmurlarda kaskatı kesil ıslan umrumda değilsin artık
ELVEDA

salih kırışman

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com