karanlıktan aydınlığa dönüş
uçurumun kenarındayım
rüzgar sertçe esiyor bana doğru
ramak kaldı boşluğa düşmeme
ama hiç bir şeye aldırmıyorum artık
rüzgar esmiş,güneş kavurmuş umrumda değil
dünya nimetleri hiç önemli değil
hatırlar mısın;su olmadan yaşayamam demiştim
şimdi sensizlikte muson yağmurları bile kar etmiyor
çorak topraklara dönen yüreğime
senin yüreğime serptiğin sevgi tomurcukları kök salmıştı
asırlık çınarlara nazire edercesine
güler yüzün,sevgin,samimiyetin
onların yemyeşil yapraklara bürünmesini sağlamıştı
şimdi onlar da benim gibi hayata küstü
sendin onları yeşerten
sen gittin ya hiç fidan kalmadı yüreğimde
ağaçlandırmaya çalışıyorlar yüreğimi
beni hayata döndürmeye uğraşıyorlar
ama ben dönmek istemiyorum hayata
hayat bir anlam ifade etmiyor sensiz
çünkü sen yoksun
ve ben hayatımın anlamını kaybettim

gün yine başlıyor
güneş tüm haşmetiyle parıldıyor
ama ben zifiri karanlık bir odanın içindeyim
pencerelerim kapalı,perdelerim çekilmiş
hatırlıyor musun perdeleri beraber seçmiştik
üstünde sevginin sembolü olan güller vardı
güneş sevgimizin üstüne çakıyordu ışınlarını
senin sevginle birlikte içim ısınıyordu
sen gittin ya bu yürekten
gül desenli perdelerin yerini siyah perdeler aldı
içim güneşin ışığını istemiyordu artık
çünkü senden başka kimse bu yüreği aydınlatamaz
artık sırdaşım gece idi
yalnız bir farkı var bu gecenin
gece gökyüzünde yıldız olur,ay olur bilirsin
benim gecem de kimseye yer yok
ben varım,bir de sensizliğim var
işte bu yüzdendir hayata küsüşüm

nihayet güneş yerini karanlığa bıraktı
karanlık benim en samimi dostum oldu
gece samimi dostuna yardımcı olmak istiyordu
yıldızlar ve aydede ile aydınlatmak istiyordu beni
ama karanlık yosun bağlamış bir kere bu yüreğe
her yerine ilmik ilmik işlemişti zifir
nasıl aydınlansın ki sen olmadan bu yürek
bir sendin beni hayata bağlayan
bekle dur? gelecek sevgili de aydınlatacak seni
nerde...
sıkıldım artık beklemekten
bu kadar karanlık sevgi dolu bu yüreğe yakışmıyor
bi silkelen artık
ay ve yıldız bu sözleri duydu ya
hemen karanlıkların efendisi olan bu yüreği aydınlatma harekatına koyuldular
ay en güzel ışıklarını bana gönderdi
ve kutup yıldızını bana eşlik etsin diye görevlendirdi
ey karanlık elveda,merhaba aydınlık
nihayet kurtuldum karanlıktan
sevgiliyi beklemekten çölleşen bu yürek
artık yemyeşil fidanlarla dolu
hiç korkmuyorum artık uçurumdan,rüzgardan
çünkü hayatımı anlamlı kılan birileri var artık onlar da dostlarım
İYİKİ VARSINIZ dostlar eyvallah


salih kırışman

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com