SENSIZ YAKAMOZLARDA
SENSIZ YAKAMOZLARDA

Yine bir gece sensiz yakamozlarda
ayisigi yorganim, sen yoksun yanimda
artik yastigim olmus hasretinle basbasa
hüzünlerimi birakip geceye, agladim denize

Uyutmuyordu beni hasret özlemin
gitmiyordu önümden derya gözlerin
gözükmüyordu, ben uyumuyorum diye
arkadasim ay´da nerdeyse gökyüzünde

Sensiz o soguk, sele dönmüs sokaklarda
cikmaya cesaret edemedigim sürgün askinla
yatagimda yokken gece, bakamayip gözlerine
arkadasimda kahroluyordu benimle birlikte

Ne oldu dedim abi sana
dayanamiyorum buna
bosver abi takma sen
bu iste ASK denilen

Esasmi diye sasti birden
uyandim hemen bir üzüntüden
aydinlik olmus eteraf cünkü
arkadasim, abim ölmüstü

Ölmüstü kahirlanip, günese olan askindan
bir an olsun göremiyordu, o dogunca o yoktu
bir kerecik olsun bozamadi hasret orucunu
aski ögrenince ay yok oldu, artik ölmüstü

Napayim bende agladim bir kac sene
en iyi arkadasimi kaybetmistim
umud verenimdi her gece
sen yokken hasretinle

Aglayip yildizlari saydim
hic üsenmedim, yorulmadim
bundan sonra her gece böyle
farketmiyor onlari ya da günleri hasretinle

Günler saya saya bitmedi
sen hâlâ dönmedin geri
bakarsin yildizlar biterde
arkadasim, abim döner geri


Talha Zübeyyir Altas

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com