YAŞAYAN ÖLÜ!...
Seni gördüğüm o ilk geceyi hatırlıyor musun sevgilim?
Gökyüzünde ay,bende ise dil tutulmuştu hani
Hani kalbim alev alev yanmıştı
Hani derdin aciz vücudumu sarmıştı
Sanki bütün dertlerimi unutmuştum bir an...
"Seni seviyorum!" dediğimde bana inanmamıştın hani
Ama ben seni ölümüne seviyorum be gülüm
Yalansa Allah canımı alsın gülüm...
O gece hiç bitmesin istedim
Çünkü ben bu gün varım,yarın belki de yokum
Tek korkum ölüm değil,sadece seni görememek be gülüm
Sadece seni görememek...
Bu kadar zor mu be gülüm?
Bu kadar zor mu?
Bir içten bakış,küçücük bir tebessüm...
Senden hiçbirşey istemedim be gülüm
Ne gökyüzünden bir ay
Ne de benim için soğuk bir ölüm...
Sense "Seni seviyorum!" diyen bu gönüle değil
"Seni seviyorum!" diyen dillere inandın be gülüm
İşte o an dünyam karardı
Aşkınla büyüttüğüm güllerim sarardı
Farketmez artık benim için yaşamak
Sen mesut ol yeter bana gülüm
Dertler benim,çile benim
Gam,keder benim olsun
Yaşamaksa senin,senin olsun be gülüm
Senin olsun...
Bak bir günüm daha geçti
Yine sensiz...
İster miydim ben ayrılık?
Kader oyun oynamasaydı gülüm
Şimdi yakınımdasın,ama bir o kadar da uzağımda
Sana dokunamamak,saçlarını okşayamamak
Hele o deniz mavisi gözlerine bakamamak
Her an ömrümden ömür gidiyor sanki
Ne olurdu sen de beni sevseydin be gülüm?
Ne olurdu sanki?
sensizlik ölümden de beter
Çünkü artık ben yaşayan bir ölüyüm!...
Hüseyin ŞİRİN

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com