iSTeK
Şu dağlar gibi yük dolu sanki üzerim
Üşüyor sanki fırtınada kalmış gibi bedenim
Kara bulutlar sararcasına içim bunalıyor
Rampa yukarı çıkarcasına yorgunum
Ağıtlar yakarcasına özlemim sensizliğe
Ne de olsa sen yokken korkuyorum ölümüme

Kahraman olmak isterdim düşlerinde olamadım
Acı çeken bir zavallıdan öteye gidemedim
Rahatsız oldum lakin hiç söyleyemedim
Artık dayanamıyorum çekilmiyor sensizlik

Karamsarlığa girdim özlemin artık aydınlatamıyor beni
Ölüm kokusu sarmışken her tarafımı sensizlik daha da acı
Keşke olsan yanımda son bir kez görsem seni
Çiçekler getirsen ve bende koklasam son nefesimde
Eski günlerimdeki gibi sarılsam sana son defa
Keşke olsaydın burada ama yoksun işte son anımda
a LiDeR YuSuF KuMaŞ

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com