Kimse Bilmesin
Bir gün bir şiir yazacağım sana,
Kimse bilmeyecek senin için yazdığımı
Okuyacaklar ve merak edecekler seni,
Ama söylemeyeceğim kim olduğunu
Sen bile,
Senin için kağıda dökülen son harfler olduğunu bilmeyeceksin.
Kimse bilmeyecek yazarken gözlerimin dolduğunu
Görmeyecek kimse bir damla yaş düştü, düşeceğini
O yaştan bir kalp yapacağım
İçine adını yazacağım ama,
Adını kimseye söylemeyeceğim
Sadece özlüyorum diyeceğim
Anlarlarsa,
Mesela gözlerinin çok güzel olduğunu söylemeyeceğim
Niye bilsinler ki, ne gereği var
Gülüşünün yüreğimi yaktığını,
Neden bilsinler ki,
Soracaklar seni bana nasıl gülerdi diye
Eh diyeceğim öyle işte
Bilmesinler çok güzel olduğunu
Hele beni unuttuğunu hiç söylemeyeceğim.
Beni hala çok sevdiğini bilsinler
Yalan ama, napalım yalan söyleyeceğim
Bunu kendime bile söylemeyeceğim
Çünkü, gözlerim doluyor
Bir damla yaş düşüyor yüreğime
Canımı acıtıyor, anlıyormusun?
Bilmesinler sevdiğimin bir sevdiğini olduğunu
Bunu hiç söyleyemem.
Nasıl söylerim? Gitti ellerin oldu diye
Bilmeyecekler ya,
Soracaklar seni bana şimdi nasıl diye
Yeni görüştük çok iyiymiş diyeceğim
Yalan söyleyeceğim ama,
Bilmesinler beni aramadığını
Kimse bilmesin şehrimin yıkıldığını
Kimse bilmesin karanlık sokaklarda yalnızlığımı
Kimse bilmesin seni ve yaşadıklarımızı...




Volkan Kısacık

Şiirle Büyüyen Bir Dünya | http://www.siir.sevdaligul.com